به نقل از «قدس آنلاین»

ارائه گاز با قیمت کمینه و تخفیفی به صنایع در زمان غیر اوج مصرف به منظور ذخیره سازی برای تولید

تاریخ انتشار: ۱۲ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۷۰۰۹۳

سیدمحمدرضا میرتاج الدینی، عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات کشور با اشاره به این موضوع که ذخیره سازی گاز راهکاری مناسب برای حل مشکل قطع گاز صنایع در ماه های سرد سال است، تصریح کرد: عملیاتی کردن آیین نامه دولت در مورد ذخیره سازی گاز توسط صنایع می تواند به حل مشکل ناترازی گاز در فصول سرد سال کمک کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: ذخیره سازی گاز مزیت های زیادی برایمان دارد. ضمن اینکه از قطع گاز صنایع جلوگیری می شود و صنایع می توانند محصولاتشان را با قیمت خوبی در ماه های سرد سال بفروشند، سود ببرند، کشور نیز از این امر منتفع می شود. در ماه های سرد سال که قطع گاز صنایع را داریم، عدم النفع بالایی برای کشور ایجاد می شود و کاهش درآمدها را شاهد هستیم.

عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات کشور خاطرنشان کرد: ذخیره سازی گاز توسط صنایع از همه نظر به نفع کشور است و برایمان سود دارد. شرطش این است که صنایع با استفاده از مشوق های پیش بینی شده  به  ذخیره سازی گاز روی بیاورند و مسئولیتی در این زمینه بر عهده بگیرند.

میرتاج الدینی گفت: یک امر مرسوم در کشورهای مختلف است که دولت برای 9 الی 10 ماه عرضه گاز به صنایع را تضمین می کند اما برای ماه های سرد سال خود صنایع به ذخیره سازی می پردازند.

وی ادامه داد: ذخیره سازی گاز توسط صنایع به برداشتن فشار از روی دولت منجر می شود. ضمناً، صنایع از فروش محصولات شان در ماه های سرد سال به قیمت بالا سود می برند.

عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات کشور خاطرنشان کرد: بسترهای مناسبی برای ذخیره سازی گاز توسط صنایع فراهم شده است. چنانچه صنایع از این امکانات استفاده نکنند و به سمت ذخیره سازی گاز نروند، در ماه های سرد سال نباید گلایه ای به لحاظ قطع گازشان داشته باشند.

میرتاج الدینی گفت: صنایع باید مسئولیتی در خصوص تأمین نیازهای خودشان در شرایط سخت که دولت با مضیقه روبروست، برعهده بگیرند. اولویت دولت در ماه های سرد سال این است که مردم از گاز بهره مند شوند و در سرما نمانند.

میرتاج الدینی  گفت: ارائه گاز با قیمت کمینه و تخفیفی به صنایع در زمان غیر اوج مصرف به منظور ذخیره سازی، عرضه گاز در محل ذخیره سازی به صنایع و مختار گذاشتن صنایع برای انتخاب نوع ذخیره سازی از جمله مشوق های خوبی است که پیش بینی شده است. صنایع می توانند برای این دوران که اصلاحاً دوران اوج مصرف نامیده می شود، از قبل برنامه ریزی و چاره اندیشی کنند و سرمایه گذاری بر ذخیره سازی گاز مهم ترین رکن حل این معضل خواهد شد.

گفتنی است، کارشناسان اعتقاد دارند که ذخیره سازی گاز یکی از روش های علمی و معقول است. به نحوی که گاز در زمان غیر اوج مصرف ذخیره می شود و در دوران اوج مصرف که با کمبود گاز در کشور مواجه هستیم، از آن استفاده می کنیم. این اقدام به ویژه برای رفع نیاز صنایع و جلوگیری از قطع گاز آن ها در ماه های سرد سال اهمیت دارد.

واقعیت این است که در دنیا، دولت ها تنها برای تأمین گاز 9 الی 10 ماه از سال برای صنایع تعهد دارند. صنایع برای ماه های سرد سال و دوران اوج مصرف به فکر ذخیره سازی هستند.

دولت در فروردین ماه سال جاری، آیین نامه ای را در زمینه ذخیره سازی گاز توسط صنایع برای ماه های سرد سال ابلاغ کرد. در این آیین نامه مشوق هایی در نظر گرفته شده است تا صنایع به سمت ذخیره سازی گاز برای زمان اوج مصرف بروند. این اقدام مزیت های زیادی برای صنایع و دولت دارد.

اگر صنایع به سمت ذخیره سازی گاز بروند و از قطعی گازشان در ماه های سرد سال جلوگیری کنند، می توانند به فروش محصولات شان در این ماه ها که با افزایش قیمت بالایی نیز مواجه می شود، بپردازند و سود سرشاری ببرند. از سوی دیگر، ادامه فعالیت صنایع در ماه های سرد سال برای کشور نیز مزیت دارد، زیرا کاهش درآمدهای دولت را نخواهیم داشت و عدم النفع کشور از این بابت رفع می شود.

زهرا طوسی

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: صنایع ذخیره سازی گاز توسط صنایع ماه های سرد سال میرتاج الدینی اوج مصرف قطع گاز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۷۰۰۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۲۵ درصد زعفران تولیدی در داخل مصرف می‌شود

علی حسینی عضو شورای ملی زعفران در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان، به موضوع قیمت زعفران در بازار، وضعیت صادرات و تولید زعفران و علل قاچاق پرداخت.

وضعیت قیمت زعفران در بازار چگونه است؟

حسینی: هم اکنون زعفران در دست کشاورزان و صادرکنندگان نیست و تنها عوامل بازارگردان با احتکار زعفران در انبارها اقدام به گران فروشی می کنند.

صادرکنندگان و تولیدکنندگان نقشی در بازار زعفران ندارند و از آنجاکه هیچ نهاد نظارتی در بازار نیست، سودجویان و عوامل واسطه زعفران های مانده در انبارها را با قیمت های نجومی دد بازار عرضه می کنند که اختلاف معناداری با قیمت خرید محصول از کشاورزان دارد. آمارها حاکی از آن است که کشاورزان حداقل هرکیلو زعفران را با نرخ ۳۰ میلیون و حداکثر ۴۳ میلیون تومان فروختند.

با توجه به آنکه گردانندگان بازار دلالان هستند که با خرید و نگهداری زعفران در انبارها بدنبال سودهای نجومی هستند، از این رو نمی توان پیش بینی راجع به بازار داشت.

تقاضا از سوی تجار خارجی برای خرید طلای سرخ ایرانی چگونه است؟

حسینی: با توجه به نوسان قیمت زعفران در بازار، قاچاقچیان در کنار دلالان اقدام به سودجویی می کنند به طوریکه زعفران تاریخ گذشته و مانده در انبارها را به آن سوی مرزها قاچاق می کنند که این امر اعتبار بزرگترین تولیدکننده زعفران را دچار خدشه می کند.

صادرکنندگان با ریسک بالا اقدام به صادرات می کنند چراکه بازگشت ارز به سامانه نیما با مشکلاتی روبروست که همین امر بر رونق قاچاق دامن زده است.

بنابر آمار سالانه افغانستان ۶۷ تن زعفران صادر می کند، درحالیکه تولید زعفران این کشور کمتر از ۲۰ تن است که این امر بدان معناست که بخشی از زعفران های قاچاق شده به این کشور به اسم زعفران افغانستان صادر می شود. براین اساس مشکلات قاچاق زعفران باید عارضه یابی و رفع شود.

سالانه چه میزان زعفران کشور به بازارهای هدف قاچاق می شود؟

حسینی: آمارها حاکی از آن است که سالانه ۱۰ تن زعفران به آن سوی مرزها قاچاق می شود و از آنجا که حداکثر تاریخ انقضا زعفران ۳ سال از زمان برداشت است، قاچاقچیان زعفران های تاریخ گذشته مانده در انبارها را به آن سوی مرزها قاچاق می کنند که این امر آسیب جدس به آینده زعفران می زند چراکه با از دست دادن بازارها زیان قابل جبران نیست.

اکثر زعفران های قاچاق، زعفران هایی هستند که تاریخ مصرف آنها گذشته است که در شرایط کنونی با ورود دلالان به بازار خطر هشدار تشدید قاچاق زعفران را می دهیم.

پتانسیل تولید چه میزان زعفران در کشور وجود دارد؟

حسینی: بنابر آمارهای اعلامی سطح زیرکشت زعفران در استان های خراسان بیش از ۱۲۰ هزارهکتار است که براین اساس پتانسیل تولید بیش از هزارتن محصول در کشور وجود دارد، درحالیکه تولیدفعلی زعفران در کشور ما یک چهارم تا یک پنجم این میزان است که براین اساس منابع و انرژی کشور برای تولید کمتر از ۳۰۰ تن زعفران صرف می شود.

آمارها حاکی از آن است که سالانه ۲۰ تا ۲۵ درصد زعفران تولیدی در داخل مصرف و مابقی صادر می شود. در شرایط کنونی که کمتر از ۳۰۰ تن زعفران تولید می شود، این احتمال وجود دارد که ۱۰ تا ۱۵ درصد زعفران تولیدی در داخل مصرف شود.

بنابر آمار طلای سرخ ایران به ۶۰ تا ۶۸ کشور دنیا صادر می شود، اما اگر مشکلات عارضه یابی شود، می توان سهم بیشتری داشت. به عنوان مثال سالانه ۶۰ تن زعفران به امارات صادر می کنیم، درحالیکه حداکثرمصرف ۵ تن است و ۵۵ تن دیگر را مجدد به اسم خود صادر می کنند. درحالیکه ما باید آن کشورها را شناسایی کنیم و مستقیما خود صادرات داشته باشیم، اما متاسفانه سالهاست غفلت کرده ایم.

اگر استراتژی دقیقی برای تولید و صادرات زعفران را در نظر بگیریم به مرور هم می توان از خام فروشی جلوگیری کرد.

عملکرد تولید زعفران در هکتار چقدر است؟

حسینی: بنابر آمار تا دهه ۶۰ در هرمتر مربع ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلی گرم یعنی بیش از نیم گرم و معادل ۶ تا ۷ کیلو در هکتار تولید داشتیم، درحالیکه تولید فعلی کمتر از ۲ کیلو در هکتار است که علت این امر باید بررسی و رفع شود چراکه آیندگان از ما طلب می کنند.

با توجه به آنکه قدمت تولید زعفران در کشور ما به ۳ هزار سال پیش بازمی گردد،آیا کافی نیست که در این خصوص تمهیداتی داشته باشیم چرا که فرصت های زیادی را از دست دادیم و برای کشوری که بیش از ۹۰ درصد تولید زعفران دنیا را در اختیار دارد، این موضوع زیبنده نیست.

با توجه به افزایش قیمت زعفران و ورود دلالان در سطح بازار و تشدید قاچاق به آن سوی مرزها بعید است که میزان صادرات به ۲۸۶ تن سال گذشته برسد.

باشگاه خبرنگاران جوان اقتصادی صنعت ، تجارت و کشاورزی